Sprawa nr 1924

Klient zwodzony przez trzy lata przez kopalnię zwrócił się do naszej Kancelarii, aby wyegzekwować naprawę pochylenia, które pomimo potwierdzenia jego istnienia pomijano w propozycji naprawy, z czym nie sposób było się zgodzić. Było to tym bardziej nie do przyjęcia, jako iż kopalnia narzuciła sposób naprawy poprzez restytucję naturalną (wykonanie naprawy przez firmę wybraną w przetargu).

Po wykonaniu pełnej analizy techniczno-ekonomicznej dla naszego Klienta z uwzględnieniem wszystkich szkód, w tym również pochylenia okazało się, iż przywrócenie stanu poprzedniego (naprawa szkody) jest ekonomicznie nieuzasadnione, ponieważ wartość nakładów przekracza wartość budynku Klienta.

W odpowiedzi na tak sprecyzowane żądanie naprawy szkody Kopalnia odmówiła dalszego procedowania, obstając wyłącznie przy propozycji częściowej naprawy szkody (z pominięcie pochylenia) i to naprawy szkody siłami Kopalni. Zwracamy uwagę, że to wyłącznie od poszkodowanego zależy jaki sposób naprawy szkód górniczych wybierze – czy świadczenie pieniężne (odszkodowanie), czy też restytucję naturalną (naprawa zasobami kopalnianymi).

Taki obrót sprawy nie dawał poszkodowanemu wyboru - postępowanie skierowano na drogę postępowania sądowego.

Kopalnia zmieniła stanowisko już na etapie pierwszego pisma procesowego (sądowego), gdzie w odpowiedzi na pozew uznała żądanie poszkodowanego co do zasady i zaproponowała naprawę szkody poprzez zapłatę kwoty 95.000 zł. Nie wyrażono na to zgody, ponieważ dokumentacja sporządzona dla naszego Klienta wskazywała kwotę ok. 316.000 zł jako wartość należnego mu odszkodowania.

Dopuszczony biegły sądowy z zakresu budownictwa potwierdził zasadność żądania poszkodowanego i ostatecznie określił wartość należnego odszkodowania za szkody górniczego dla poszkodowanego w kwocie ponad 338 tysięcy zł, od czego kopalnia się nie odwoływała.